Biblioteka Publiczna Gminy Mińsk Mazowiecki

Kim jestem? Codziennie zadaję sobie to pytanie, patrząc w swoje odbicie w lustrze. Kiedyś mnie skrzywdzono, ale i ja zrobiłam coś złego. Moje życie stało się ucieczką. Mieszkanie w centrum Kopenhagi to doskonała kryjówka, ale czy wystarczająca? Ostatnio idąc ulicą, miałam wrażenie, że ktoś mnie obserwuje. Czułam wbity we mnie wzrok, chociaż nikogo nie widziałam. A potem ta kobieta przed kamienicą, która wpatrywała się w okna mojego mieszkania. Chciała mnie przestrzec czy coś mi zrobić? Jak żyć, gdy ukradziono ci przyszłość? Słyszę szum windy. Rusza z dołu i wjeżdża na moje piętro, drzwi się otwierają, ale nikt z niej nie wysiada, jedynie w poświacie porusza się cień sylwetki. Czas się zatrzymuje. To on, ona czy oni? Czy tym razem przeżyję, uda mi się uciec, a może teraz to już mój koniec? Zostałam odnaleziona.Dwudziestotrzyletnia Lena, po traumatycznych wydarzeniach w Polsce, ucieka do Danii, jednak nie na długo udaje jej się odzyskać spokój, bo demony przeszłości powracają. Gra, w której przyjdzie jej wziąć udział jest nierówna i ktoś w niej poniesie śmierć.Magda Stachula, mistrzyni domestic noir, jak nikt inny w Polsce potrafi dotknąć najciemniejszych stron ludzkiej natury, właśnie powraca z kolejnym niepokojącym thrillerem psychologicznym.O wcześniejszych losach bohaterów opowiada bestsellerowa "Oszukana".

Pasjonujący thriller o misternej zemście, w którym prawdziwy sprawca, niczym tytułowy motyl szklanoskrzydły, do samego niemal końca pozostaje "niewidoczny" dla tropiących go detektywów. Pewnego jesiennego poranka roznosiciel gazet dokonuje makabrycznego odkrycia: w fontannie na Stroget, głównym deptaku Kopenhagi, znajduje ciało nagiej kobiety. Policja ze zdziwieniem odkrywa brak jakichkolwiek śladów krwi, na ciele ofiary są natomiast liczne nacięcia. Wszystko wskazuje na to, że ofierze upuszczono krew. W ciągu następnych dwóch dni pojawiają się dwa kolejne ciała, jedno w fontannie przed Szpitalem Krajowym, drugie w jednym ze stawów w centrum miasta. Wszystkie ofiary zginęły w ten sam sposób: upuszczono im krew, używając do tego rzadkiego rodzaju skalpela, wszystkie też związane były z ośrodkiem terapeutycznym Motyl, który został zamknięty kilka lat wcześniej po samobójstwie jednej z pacjentek.

Wybitna Trylogia kopenhaska duńskiej poetki i prozaiczki Tove Ditlevsen w końcu trafia w ręce polskiego czytelnika. W podzielonej na trzy części książce urodzona przed wojną autorka opisuje kolejne etapy swojego burzliwego życia - d­zieciństwo spędzone w ubogiej rodzinie w kopenhaskiej dzielnicy robotniczej, młodość wypełnioną pierwszymi próbami literackimi i miłosnymi tęsknotami oraz dorosłość naznaczoną nieudanymi związkami i głębokim uzależnieniem od opiatów. W opisach różnorodności kobiecego doświadczenia Ditlevsen jest bezkompromisowo szczera, a jednocześnie nieuchwytna, jakby pomimo wielkiego talentu nie mogła uwierzyć, że kilka słów zapisanych na kartce wystarczy, by przekazać prawdę o własnym życiu.